Jak zmienić swoje życie- cd
Przykład 3
Nie bierzemy odpowiedzialności za słowa. Wypowiadanie słów bez brania odpowiedzialności za to, co się mówi najbardziej szkodzi w naszych relacjach z innymi ludźmi. Przede wszystkim dyskredytujemy się w ich oczach i dajemy dowody na swoją głupotę i niekompetencję. Rozróżnić możemy tutaj kilka zachowań:
1. Mówimy wszystko, co nam ślina na język przyniesie.
Zachowanie takie ujawnia, że jesteśmy osobą prostą, stojącą na niskim poziome rozwoju. Wiadomo, że do głowy przychodzą różne myśli, mądre i głupie, ale nie wszystko trzeba przecież mówić. Człowiek wyżej rozwinięty selekcjonuje swoje myśli i wypowiada tylko te, które uzna za istotne. Stąd też mówi on znacznie mniej od człowieka prostego, ale dzięki temu posiada opinię kogoś stonowanego i rozsądnego.
Słowa, które wypowiadamy -zwłaszcza te wypowiadane bez zastanowienia- mogą sprawić nam wiele przykrości w kontaktach z ludźmi. Znajdą się bowiem tacy, którzy będą nas krytykować, ośmieszać lub wyśmiewać się z tych głupot, które wypowiadamy. Im więcej słów wypowiemy bezmyślnie, tym większe prawdopodobieństwo, że któreś z nich zemszczą się wkrótce na nas.
Nie chodzi o to, aby mało mówić, ale o to, aby nasze słowa były na odpowiednim poziomie intelektualnym, abyśmy się nie musieli za nie wstydzić. Domeną ludzi prostych jest właśnie to, że o tym nie myślą. Nie dostrzegają tego jak wielkie głupoty - w oczach innych - mówią.
2. Nasze słowa nie mają pokrycia w rzeczywistości.
Kolejna cecha ludzi prostych, która sprawia, że inni zaczynają traktować ich odpowiednio (czyli niezbyt dobrze) do ich niskiego poziomu. Ludzi takich możemy podzielić na trzy kategorie:
1. Megalomani,
2. Kłamcy,
3. Ludzie niekompetentni.
Megalomani
Megalomanem nazywamy osobę, która w wypowiedziach wyolbrzymia swoją rolę lub znaczenie w danym zdarzeniu. Przykładów na megalomanię w życiu codziennym jest dużo. Oto niektóre z nich:
1. Mężczyzna opowiadając o swojej pracy, mówi tylko ogólnie, że pracuje w szkole, a dyrektor szkoły bardzo go ceni, gdyż kilka razy w tygodniu pyta go o radę, i tak naprawdę to wiele od niego zależy, nawet dyrektor musi się go słuchać.
Demaskacja:
Pracuje on w szkole, to prawda, ale jako woźny. Dyrektor często rozmawia z nim, wydając konkretne polecenia, oraz pytając się o sprawy techniczne, związane ze szkołą. Kiedy dyrektor słucha się go? Zazwyczaj wtedy, kiedy rozbrzmiewa dzwonek na przerwę. To w końcu woźny włącza go o odpowiedniej godzinie.
2. Człowiek opowiada o tym, jak żadna impreza nie może udać się bez niego. Dopiero, kiedy przychodzi, wszyscy bardzo się cieszą i impreza zaraz się rozkręca.
Demaskacja:
Owszem, wszyscy się cieszą kiedy przychodzi, gdyż zawsze chętnie wszystkim stawia i wiele imprez umarłoby śmiercią naturalną bez jego sponsoringu. Dopiero po zasileniu uczestników w większe ilości alkoholu, impreza siłą rzeczy rozkręca się. Nie jest to więc jego zasługa, tylko alkoholu.
3. Człowiek chwali się jakie to on ma znajomości, jakie poważanie. Tyle co przyszedł do urzędu, a już wszyscy koło niego skaczą, są mili i od ręki załatwił ekipę remontową, która naprawi mu usterkę w domu. Po kilku dniach przyszli, zrobili, do tego jeszcze podziękowali.
Demaskacja:
Pracownicy urzędu potraktowali go na równi z innymi. Takie otrzymali dyspozycje, aby być miłym i uprzejmym dla interesantów. Sprawa została szybko załatwiona? Usterki są obsługiwane na bieżąco, ewentualnie z kilkudniowym poślizgiem, uzależnionym od ilości zgłoszeń. Nie ma tu więc jego żadnej zasługi, ani specjalnego traktowania.
Powyższy tekst pochodzi z mojej książki pt. "Jak zmienić swoje życie" z serii "Poradnik Praktyka", którą można pobrać za darmo w postaci e-booka ze strony www.chomikuj.pl/e-Darmo/Darmowe e-booki
Zapoznaj się z innymi artykułami. Przejdź do zakładki Spis artykułów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz