Jest to jedna z najwyżej rozwiniętych filozofii życia, dająca wszechstronny, pozytywny wzrost w każdej sferze: w rozwoju intelektualnym, emocjonalnym, fizycznym i duchowym. Należy w tym miejscu podkreślić, że choć rozwój duchowy jest częścią życia religijnego człowieka, to jednak nie jest z nim tożsamy. Co innego jest religijność, a co innego duchowość. Mówiąc o rozwoju duchowym zawsze będziemy w tej książce mieli na myśli rozwijanie swojej duchowości, a nie religijności. Zanim przejdziemy do dalszej części zdefiniujmy zatem obie sfery.
Religijność
Religijność jest zbiorem praktyk i zachowań człowieka mających na celu wypełnienie swojego obowiązku wobec istoty boskiej. Najczęściej kanony tego postępowania spisane są w formie świętej księgi (Biblia, Koran, Wedy).
Duchowość
Duchowość jest to system wartości i rozumienia swojej roli na ziemi, swoich relacji z innymi ludźmi oraz z Bogiem.
Religijność sama w sobie, bez posiadania rozwiniętej duchowości jest jak czytanie bez zrozumienia. Można iść tą drogą i wykonywać wszystko, co święta księga (w naszym przypadku Biblia) nakazuje, jednak wiara takiego człowieka będzie martwa, nieświadoma. Dopiero w połączeniu z rozwiniętą duchowością przychodzi zrozumienie i pogłębienie swojej relacji z Bogiem.
Duchowość pozwala nam zrozumieć, iż jesteśmy częścią większej całości, nie tylko częścią wielkiej rodziny jaką jest ludzkość, ale także jeszcze większej całości jakim jest jeden, wielki organizm żywy, czyli Życie na ziemi, a także, iż Ziemia, a wraz z nią i my, jest częścią jeszcze większej całości jaką jest Wszechświat. Jest to prawda bardzo oczyszczająca i wspaniała, ale nie do opisania. Trzeba tego samemu doświadczyć.
Pomimo tego, iż każdy z nas jest inny to jednak wszyscy jesteśmy od siebie zależni. Stanowimy bowiem jeden społeczny organizm. Podobnie jak nasze ciało posiada wiele części, a każda z nich jest inna, jednak żadna z nich nie może powiedzieć, że nie potrzebuje nikogo. Oczy wprawdzie widzą piękną kobietę, ale to ręce sprawiają, że dotykając ją czerpiemy z tego przyjemność. Nos wyłapuje miły zapach, ale to oczy widzą, że jest to piękny kwiat, a tylko ręka może go dotknąć.
Nasze miejsce w życiu możemy także przyrównać do dłoni. Ma ona pięć palców, a każdy z nich wygląda inaczej. Jeden jest mały i chudy, a drugi bardzo wysoki. Inny z kolei jest z nich najgrubszy, a pozostałe dwa są do siebie podobne, choć nie takie same. Każdy z nich wykorzystywany jest też do innych zadań. Nie będziemy przecież dłubali w uchu, czy nosie kciukiem, ani też obrączki nie założymy na tego najmniejszego. Każdy z nich może więc wywyższać się przed innymi i dowodzić swojej wielkości i niezależności, ale tak naprawdę są one częścią większej całości i tylko razem stanowią pełnię, o czym łatwo przekonać się chwytając jakiś przedmiot.
Z ludźmi jest tak samo. Jeden wypieka chleb, który zjadamy na śniadanie, inny wyprodukował herbatę ekspresową, którą parzymy, ale kto inny już tę herbatę zebrał z krzaka, a jeszcze zupełnie kto inny ten krzak posadził. I to zapewne nawet nie było w Polsce! Każdy z nas na różne sposoby korzysta z pracy innych ludzi, z ich pomocy, wiedzy, łaskawości itd. Taka postawa zmienia nasze podejście do ludzi, do życia i swojej roli w nim. Wracając teraz do różnicy między religijnością a duchowością rozważmy poniższy przykład.
Powyższy tekst pochodzi z mojej książki pt. "Jak zmienić swoje życie" z serii "Poradnik Praktyka", którą można pobrać za darmo w postaci e-booka ze strony www.chomikuj.pl/e-Darmo/Darmowe e-booki
Polecane e-booki:
Zapoznaj się z innymi artykułami. Przejdź do zakładki Spis artykułów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz