Nauki płynące z mądrości pokoleń cz 17

Jak zmienić swoje życie, cd

Nauka 5- Khail Gibran

Mówiono wam także, że życie to ciemność,

i w znużeniu swoim słowa,

owego życiem znużonego, powtarzacie.

Ja wam zaś powiadam, że życie istotnie ciemnością jest,

o ile pragnień i dążeń w nim nie ma,

A każde dążenie ślepe jest, o ile wiedzy nie staje,

A wszystka ta wiedza próżna jest i daremna,

o ile jej praca nie wspiera,

A cała ta praca jałowa jest, o ile miłością nie jest wypełniona,

A kiedy miłości pełen pracujesz

z sobą samym się jednoczysz i z innymi, i z Bogiem.

A cóż to znaczy z miłością pracować?

To szatę tkać nićmi z serca własnego wysnutymi,

tak jakby ukochany twój ją nosić zamierzał.

To dom budować z czułością tak,

jakby ukochanej twojej zamieszkać w nim przyszło.

To ziarno rzucać z tkliwością i plony z radością zbierać,

tak, jakby ukochana twoja owoce z pola tego spożywać miała.

To rzeczy wszystkie przez ciebie kształtowane

oddechem ducha własnego napełniać,

I również wiedzieć, że wszyscy błogosławieni zmarli

przy tobie stoją i na cię spoglądają.

                                                                                                                      (Prorok)

     Trudno do tej nauki jeszcze coś dodać. Jest to już wyższe rozumienie i odczuwanie swojej roli w życiu. Powinniśmy być nieskazitelni w tym co robimy, myślimy i mówimy, także w pracy, powinniśmy wkładać w nią całe serce. Praca wykonywana z miłością daje nam wewnętrzny spokój i radość. Zauważmy znaczący fakt, że inaczej wykonujemy pracę dla siebie, czy bliskiej nam osoby, a inaczej dla obcego, nie związanego z nami emocjonalnie człowieka. Nie będziemy już tak bardzo się starać jak dla siebie. Wykonanie nie będzie już tak dokładne i rzetelne jak mogłoby być. Wykonując pracę dla obcego człowieka ciężko nam się w stu procentach zaangażować. Trudno więc też czerpać radość ze swojej pracy. Bardziej traktujemy ją jak przykry lub niemiły obowiązek.

     Rozwijając swoją osobowość i duchowość stwierdzimy, iż możność wykonania dla kogoś pracy, oddanie komuś cząstki siebie poprzez swój zamysł i trud pracy, aby ubogacić jego życie, daje nam satysfakcję, przyjemność, a w bardziej zaawansowanym stadium wręcz radość. Poprzez swoją wiedzę i umiejętności stajemy się częścią jednego organizmu, w którym nieustannie każdy z elementów korzysta z pomocy innych, bratnich dusz, służąc sobie nawzajem tym, co mają najlepsze. Nie ma wtedy problemu z niekompetencją czy nierzetelnością w pracy, ponieważ zawsze wykonujemy pracę najlepiej jak możemy, bo robiąc coś dla innych, robimy to jednocześnie dla siebie. O wyższym poziomie rozumienia życia i świata będziemy szerzej mówili w książce poświęconej rozwojowi duchowemu.

    Zapoznaj się z innymi artykułami. Przejdź do zakładki Spis artykułów.