Osobisty doradca, przewodnik duchowy, guru czy jakkolwiek inaczej byśmy go nie nazwali, to świetne rozwiązanie, które daje w naszym rozwoju duchowym czy osobistym duże przyśpieszenie. Trzeba jednak uważać, ponieważ wielu jest naciągaczy i ludzi niekompetentnych, takich, którzy co nieco poznali i myślą, że są już najmądrzejsi na świecie. Tacy mogą przynieść nam więcej szkody niż pożytku.
Trudno takich ludzi z początku rozpoznać, ale jak to się mówi: "Po owocach ich poznacie". Trzeba ufać, ale i kontrolować; badać samego siebie, czy nasz rozwój zmierza we właściwą stronę. Jeżeli pojawia się sprzeciw tzw. moralności, jest to sygnał ostrzegawczy, że coś jest nie tak. Rozwój osobisty i duchowy otwiera nas na ludzi. Jeżeli mamy rozwijać się kosztem drugiego człowieka, jest to dla nas sygnał, że zmierzamy w niewłaściwą stronę.
Często powstaje w nas pytanie: skąd mam wiedzieć, czy dana osoba jest akurat odpowiednia dla mnie, czy nie zdradzi moich tajemnic lub słabości innym, zwłaszcza moim najbliższym czy znajomym?
Znalezienie odpowiedniej osoby (do czegokolwiek) to odwieczny problem ludzkości. Nawet ci, którzy są dla nas mili i uśmiechają się do nas, wcale nie muszą nam dobrze życzyć ("I ty Brutusie przeciwko mnie?"- to już samo ciśnie się na usta).
Jeżeli rozmawiamy z kandydatem na guru i ten opowiada lub zdradza intymne szczegóły innych swoich podopiecznych, to można być pewnym, że i o nas będzie mówił innym.
Dalej, dobry guru nie obiecuje gruszek na wierzbie i nie mówi, ile to my nie osiągniemy pod jego skrzydłami, wręcz przeciwnie: powie raczej, że czeka nas ciężka praca, a kiedy ją wykonamy, będzie istniało jakieś prawdopodobieństwo, że to nam pomoże. Nie będzie mówił jakie to my góry nie zaczniemy po tym przenosić, ale powie raczej, że to tylko początek, że przez całe życie powinniśmy się doskonalić i pracować nad sobą.
Należy także zwrócić uwagę na sposób bycia takiej osoby. Jeżeli jest ona zbyt żywiołowa, wesołkowata, zwłaszcza u młodego człowieka, to można sobie taką osobę odpuścić. Rozwój duchowy wprowadza w człowieku stonowanie i miłość, życzliwość dla innych. Bardziej będzie milczący, oczekujący na nasze wyartykułowanie potrzeb, oczekiwań, niż będzie opowiadał godzinami o swoich duchowych osiągnięciach.
Prawdziwy guru dużo nie mówi, zwłaszcza o sobie. Uważa się tylko za drogowskaz dany danemu człowiekowi przez Boga. Jeżeli człowiek chce skorzystać z jego rady, udzieli jej, nie będzie jednak do niczego namawiał. Pan Bóg często daje nam różnego rodzaju "drogowskazy", jednak to od człowieka zależy, czy z nich skorzysta. W końcu mamy wolną wolę i tylko od nas zależy co zrobimy ze swoim życiem.
Na koniec, niestety: zawsze będzie to jakaś loteria z wyborem odpowiedniej osoby. Na Dalekim Wschodzie istnieje takie powiedzenie: "Kiedy uczeń jest gotowy, zjawia się mistrz". Jest to podsumowanie ostatniego akapitu. Pan Bóg wychodzi nam zawsze na przeciw i jeżeli jesteśmy na coś gotowi, to znajdujemy taki "drogowskaz" na swojej drodze. Tym drogowskazem może być cokolwiek, nawet zwierzę. To wszystko są narzędzia. Liczy się tylko skutek jaki przynoszą. Sam wspominam mile wiele zwierząt, które w jakiś sposób pomogły mi coś zrozumieć i zmienić się na lepsze.
Życzę wszystkim łaski bożej i szeroko otwartych oczu, abyście nie minęli drogowskazów przygotowanych dla was. Zdajcie się na Pana Boga, a jeszcze lepiej: Otwórzcie się na Niego i poproście Go o pomoc w zmienianiu swojego życia. Pan Bóg jest naszym naturalnym sprzymierzeńcem, jeżeli chodzi o zmianę siebie i swojego życia. Ja tak zrobiłem i jestem baaardzo zadowolony.
Polecane e-booki:
Zapoznaj się z innymi artykułami. Przejdź do zakładki Spis artykułów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz